SEBASTIAN CICHOCKI W CIESZYNIE

proj. A.Pluta


Francis Alÿs, "Sometimes Making Something Leads to Nothing", Mexico City, 1997



Zapraszamy na wykład Sebastiana Cichockiego* w Świetlicy Krytyki Politycznej Na Granicy, w czwartek,16 grudnia, o godz. 18.00
"Prace ziemne. Krótki przegląd brawurowych ucieczek z muzeum na przełomie XX i XXI wieku. ".


Vito Acconci pisał w tekście Leaving Home. Notes on Insertions into the Public, że „muzeum jest przestrzenią publiczną, ale tylko dla tych, którzy zdecydowali się odegrać roli publiczności”. Artysta porównywał multifunkcjonalność „prawdziwych miejsc”, np. dworca, gdzie można oddawać się robieniu wielu różnych rzeczy (poza... prozaicznym oczekiwaniem na pociąg), z wyprawą do „wpatrzonego w siebie” muzeum. Mimo omni-funkcjonalności współczesnych instytucji sztuki, wciąż nie wygasa jednak tęsknota za „prawdziwą przestrzenią publiczną” i bezpośrednim kontaktem z widzem – u niego, „na miejscu”: na obrzeżach miasta, stadionie, w parku czy dzielnicy o złej reputacji. Dziedzicząc kilkudziesięcioletnią już tradycję sztuki w przestrzeni publicznej (public art) czy sztuki społecznościowej (community-based art), utraciliśmy już naiwny entuzjazm, towarzyszący pierwszym próbom integrowania sztuki z miejską architekturą, traktowania dzieła sztuki jako przestrzeni publicznej per se, czy wreszcie jako narzędzia do aktywizowania społeczności lokalnych. Wyciągamy wnioski z porażek, wciąż ufając w to, że public art pozostaje istotnym terenem poszukiwań, poligonem pracy z nową publicznością.


---
*Sebastian Cichocki (ur. 1975) - socjolog, kurator i krytyk sztuki. Do 2008 roku był dyrektorem programowym CSW Kronika w Bytomiu, obecnie pracuje jako kurator w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Zajmuje się głównie refleksją konceptualną w sztuce, nawiązuje do land-artu, sztuki środowiskowej z lat 70. Kurator m. in. Pawilonu Polskiego na 52. Biennale Sztuki w Wenecji („1:1” Moniki Sosnowskiej), „Early Years” w KW Institute for Contemporary Art w Berlinie, projektu badawczego Yane Calovskiego i Hristiny Ivanoskiej „Oskar Hansen's Museum of Modern Art”, książki-wystawy „Warszawa nie istnieje”, trzytygodniowego performance Daniela Knorra „Awake Asleep” w Pałacu Kultury i Nauki czy też Parku Rzeźby na Bródnie (z udziałem m.in. Olafura Eliassona, Susan Philipsz i Rikrita Tiravanijii). Jest kuratorem „Warszawa w budowie”, festiwalu poświęconego architekturze i projektowaniu społecznemu. Autor licznych tekstów na temat sztuki współczesnej (publikował m. in. w Cabinet, Art Forum, Czasie Kultury, Camera Austria i Mousse), w tym również form literackich traktowanych jako „wystawy na papierze”. Redaktor kwartalników „Format P” i „Muzeum”. Wykładał m. in. w International Academy of Art w Ramallah, Art Institute of Chicago, Centrum Sztuki Współczesnej w Tel Awiwie i Muzealniczych Studiach Kuratorskich UJ w Krakowie.