4 stycznia, wtorek, 20.00, Etiudy o Emigrantach
w Świetlicy Krytyki Politycznej "Na Granicy"
Kolejne spotkanie z cyklu "To sie w kinie nie mieści".
Tym razem zapraszamy na pokaz filmów zaangażowanych w problemy emigrantów.
Przyjdź do mnie (Polska 2009, reż. Ewa Banaszkiewicz, 30 min)
Asia, młoda Polka z Białorusi, przyjeżdża do Polski aby zamieszkać ze swoim chłopakiem Piotrem. Kiedy odkrywa, że w mieszkaniu Piotra mieszka jego nowa dziewczyna, Asia zostaje bez noclegu. Włócząc się zagubiona po zimowych ulicach Warszawy, w barze z kebabami Asia poznaje nastolatka Habiba. Zaprzyjaźnia się szybko z zauroczonym nią chłopcem, co staje się dla niej jedynym sposobem na przeżycie…
Hanoi-Warszawa (Polska 2009, reż. Katarzyna Klimkiewicz, 27 min.)
Młoda Wietnamka Mai Anh przedostaje się do Polski przez zielona granicę. Teraz musi już tylko dostać się do Warszawy. Tam czeka na nią narzeczony, tam czeka ją lepsze życie, tam spełnią się jej marzenia. Podróż Mai Anh przez Polskę to podróż przez piekło upokorzeń i przemocy. Młoda dziewczyna wyrywa się brutalnym przewoźnikom i na własna rękę, bez grosza przy duszy i bez znajomości języka, próbuje dostać się do stolicy.
czwartek, 30 grudnia 2010
piątek, 17 grudnia 2010
poniedziałek, 13 grudnia 2010
SEBASTIAN CICHOCKI W CIESZYNIE
proj. A.Pluta
Francis Alÿs, "Sometimes Making Something Leads to Nothing", Mexico City, 1997
Zapraszamy na wykład Sebastiana Cichockiego* w Świetlicy Krytyki Politycznej Na Granicy, w czwartek,16 grudnia, o godz. 18.00
"Prace ziemne. Krótki przegląd brawurowych ucieczek z muzeum na przełomie XX i XXI wieku. ".
Vito Acconci pisał w tekście Leaving Home. Notes on Insertions into the Public, że „muzeum jest przestrzenią publiczną, ale tylko dla tych, którzy zdecydowali się odegrać roli publiczności”. Artysta porównywał multifunkcjonalność „prawdziwych miejsc”, np. dworca, gdzie można oddawać się robieniu wielu różnych rzeczy (poza... prozaicznym oczekiwaniem na pociąg), z wyprawą do „wpatrzonego w siebie” muzeum. Mimo omni-funkcjonalności współczesnych instytucji sztuki, wciąż nie wygasa jednak tęsknota za „prawdziwą przestrzenią publiczną” i bezpośrednim kontaktem z widzem – u niego, „na miejscu”: na obrzeżach miasta, stadionie, w parku czy dzielnicy o złej reputacji. Dziedzicząc kilkudziesięcioletnią już tradycję sztuki w przestrzeni publicznej (public art) czy sztuki społecznościowej (community-based art), utraciliśmy już naiwny entuzjazm, towarzyszący pierwszym próbom integrowania sztuki z miejską architekturą, traktowania dzieła sztuki jako przestrzeni publicznej per se, czy wreszcie jako narzędzia do aktywizowania społeczności lokalnych. Wyciągamy wnioski z porażek, wciąż ufając w to, że public art pozostaje istotnym terenem poszukiwań, poligonem pracy z nową publicznością.
---
*Sebastian Cichocki (ur. 1975) - socjolog, kurator i krytyk sztuki. Do 2008 roku był dyrektorem programowym CSW Kronika w Bytomiu, obecnie pracuje jako kurator w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Zajmuje się głównie refleksją konceptualną w sztuce, nawiązuje do land-artu, sztuki środowiskowej z lat 70. Kurator m. in. Pawilonu Polskiego na 52. Biennale Sztuki w Wenecji („1:1” Moniki Sosnowskiej), „Early Years” w KW Institute for Contemporary Art w Berlinie, projektu badawczego Yane Calovskiego i Hristiny Ivanoskiej „Oskar Hansen's Museum of Modern Art”, książki-wystawy „Warszawa nie istnieje”, trzytygodniowego performance Daniela Knorra „Awake Asleep” w Pałacu Kultury i Nauki czy też Parku Rzeźby na Bródnie (z udziałem m.in. Olafura Eliassona, Susan Philipsz i Rikrita Tiravanijii). Jest kuratorem „Warszawa w budowie”, festiwalu poświęconego architekturze i projektowaniu społecznemu. Autor licznych tekstów na temat sztuki współczesnej (publikował m. in. w Cabinet, Art Forum, Czasie Kultury, Camera Austria i Mousse), w tym również form literackich traktowanych jako „wystawy na papierze”. Redaktor kwartalników „Format P” i „Muzeum”. Wykładał m. in. w International Academy of Art w Ramallah, Art Institute of Chicago, Centrum Sztuki Współczesnej w Tel Awiwie i Muzealniczych Studiach Kuratorskich UJ w Krakowie.
FILMOWE WTORKI Z KINEM ZAANGAŻOWANYM- ODSŁONA 2.
Projekcje filmów: "Naomi Klein* w Warszawie" i "Doktryna szoku"
Start: WTOREK 14.12.2010 GODZ. 20.00
Naomi Klein w Warszawie
Reżyseria i realizacja: Robert Kowalski
Produkcja: Polska (2010, 30’)
Film jest zapisem wizyty Naomi Klein w listopadzie 2008 roku. Autorka biblii alterglobalizmu No logo przyjechała do Polski na premierę swej kolejnej książki Doktryna szoku. Robert Kowalski towarzyszy Klein z kamerą podczas spotkań ze studentami na Uniwersytecie Warszawskim i w Collegium Civitas. Widz ma możliwość podpatrywania Naomi Klein podczas podróży na te spotkania, zakulisowych rozmów. Reżyser sam zadaje jej wiele pytań dotyczących jej książek, podróży i współczesnego świata.
Doktryna Szoku (The Shock Doctrine)
Reżyseria: Michael Winterbottom, Mat Whitecross
Czas: 90 min.
Kraj: Wielka Brytania
Rok: 2009
Polski dystrybutor: Hagi Film
O filmie:
To była ważna książka. Nawet bardzo ważna. Dwa lata temu Naomi Klein stała się globalnym bestsellerem, który obudził miliony uśpionych umysłów i przeorał sporą grupę zatwardziałych neoliberalnych mózgów. Sam Alain Greenspan–wtedy jeszcze globalny autorytet rynków finansowych–odbył z Klein poważną debatę, a Jeffrey Sachs–współautor głośnych terapii szokowych w Boliwii, Polsce i Rosji–w dużym stopniu przyznał Naomi Klein rację. Ale książka - choćby się nie wiem jak dobrze sprzedała (a Doktryna Szoku sprzedała się wspaniale) i choćby miała nie wiadomo ile recenzji, omówień, odniesień we wszelkich możliwych mediach–jest jednak tylko książką, czyli elitarnym, jeśli nie niszowym, kanałem komunikacji. Nawet najlepsza i najważniejsza książka dociera tylko do tych, którzy kultywują czytanie, a ich jest może dwa procent.
Filmowa Doktryna szoku, która właśnie wchodzi na ekrany, jest więc wydarzeniem również i w tym sensie, że może dotrzeć do przynajmniej dziesięciokrotnie większej grupy odbiorców. Mam nadzieję, że dotrze. Bo jest to film niezwykły.
Jacek Żakowski, „Film”
O książce:
Książka Naomi Klein, najsłynniejszej intelektualistki świata, to potężne oskarżenie późnego kapitalizmu. Lektura obowiązkowa na czas dzisiejszego kryzysu–także dla tych, którzy nie do końca się z nią zgadzają.
Maciej Nowicki, „Magazyn Europa”
Doktryna szoku to prawdziwy proces wytoczony neoliberalnej wersji kapitalizmu. […]To jedna z tych książek, które nie tylko interpretują świat, ale też mają go zmienić.
Przemysław Wielgosz, „Le Monde diplomatique” - edycja polska
*Naomi Klein - ur. 1970, kanadyjska dziennikarka, publicystka i działaczka społeczna. Jedna z najważniejszych postaci światowego ruchu alterglobalizacyjnego. Sławę przyniosła jej opublikowana w 2000 roku książka No Logo (wyd. pol. 2004), będąca ostrym pamfletem wymierzonym w wielkie międzynarodowe korporacje. W 2004 roku jej reportaż z wojny w Iraku przygotowany dla „Harper’s Magazine” otrzymał nagrodę Jamesa Aronsona przyznawaną dziennikarzom zaangażowanym w walkę o sprawiedliwość społeczną. Współpracuje m.in. z „The Nation” oraz „The Guardian”. W 2008 roku ukazała się jej książka Doktryna szoku.
Start: WTOREK 14.12.2010 GODZ. 20.00
Naomi Klein w Warszawie
Reżyseria i realizacja: Robert Kowalski
Produkcja: Polska (2010, 30’)
Film jest zapisem wizyty Naomi Klein w listopadzie 2008 roku. Autorka biblii alterglobalizmu No logo przyjechała do Polski na premierę swej kolejnej książki Doktryna szoku. Robert Kowalski towarzyszy Klein z kamerą podczas spotkań ze studentami na Uniwersytecie Warszawskim i w Collegium Civitas. Widz ma możliwość podpatrywania Naomi Klein podczas podróży na te spotkania, zakulisowych rozmów. Reżyser sam zadaje jej wiele pytań dotyczących jej książek, podróży i współczesnego świata.
Doktryna Szoku (The Shock Doctrine)
Reżyseria: Michael Winterbottom, Mat Whitecross
Czas: 90 min.
Kraj: Wielka Brytania
Rok: 2009
Polski dystrybutor: Hagi Film
O filmie:
To była ważna książka. Nawet bardzo ważna. Dwa lata temu Naomi Klein stała się globalnym bestsellerem, który obudził miliony uśpionych umysłów i przeorał sporą grupę zatwardziałych neoliberalnych mózgów. Sam Alain Greenspan–wtedy jeszcze globalny autorytet rynków finansowych–odbył z Klein poważną debatę, a Jeffrey Sachs–współautor głośnych terapii szokowych w Boliwii, Polsce i Rosji–w dużym stopniu przyznał Naomi Klein rację. Ale książka - choćby się nie wiem jak dobrze sprzedała (a Doktryna Szoku sprzedała się wspaniale) i choćby miała nie wiadomo ile recenzji, omówień, odniesień we wszelkich możliwych mediach–jest jednak tylko książką, czyli elitarnym, jeśli nie niszowym, kanałem komunikacji. Nawet najlepsza i najważniejsza książka dociera tylko do tych, którzy kultywują czytanie, a ich jest może dwa procent.
Filmowa Doktryna szoku, która właśnie wchodzi na ekrany, jest więc wydarzeniem również i w tym sensie, że może dotrzeć do przynajmniej dziesięciokrotnie większej grupy odbiorców. Mam nadzieję, że dotrze. Bo jest to film niezwykły.
Jacek Żakowski, „Film”
O książce:
Książka Naomi Klein, najsłynniejszej intelektualistki świata, to potężne oskarżenie późnego kapitalizmu. Lektura obowiązkowa na czas dzisiejszego kryzysu–także dla tych, którzy nie do końca się z nią zgadzają.
Maciej Nowicki, „Magazyn Europa”
Doktryna szoku to prawdziwy proces wytoczony neoliberalnej wersji kapitalizmu. […]To jedna z tych książek, które nie tylko interpretują świat, ale też mają go zmienić.
Przemysław Wielgosz, „Le Monde diplomatique” - edycja polska
*Naomi Klein - ur. 1970, kanadyjska dziennikarka, publicystka i działaczka społeczna. Jedna z najważniejszych postaci światowego ruchu alterglobalizacyjnego. Sławę przyniosła jej opublikowana w 2000 roku książka No Logo (wyd. pol. 2004), będąca ostrym pamfletem wymierzonym w wielkie międzynarodowe korporacje. W 2004 roku jej reportaż z wojny w Iraku przygotowany dla „Harper’s Magazine” otrzymał nagrodę Jamesa Aronsona przyznawaną dziennikarzom zaangażowanym w walkę o sprawiedliwość społeczną. Współpracuje m.in. z „The Nation” oraz „The Guardian”. W 2008 roku ukazała się jej książka Doktryna szoku.
piątek, 3 grudnia 2010
To się w kinie nie mieści!!!
Cykl bezpłatnych projekcji filmowym, spoza głównego obiegu + dyskusje.
W każdy wtorek o 20.00 w Świetlicy Krytyki Politycznej „Na Granicy”.
W każdy wtorek o 20.00 w Świetlicy Krytyki Politycznej „Na Granicy”.
czwartek, 2 grudnia 2010
ŚWIETLICA PRZYJMIE ZA UŚMIECH:):)
Świetlica " Na Granicy" przyjmie za uśmiech: dywany ( bo podłoga w świetlicy pokryta jest zimnymi kafelkami), termosy (na herbatę którą dzieci dostają na zajęciach), regały ( na sprzęty plastyczne)i encyklopedie, słowniki (jako pomoce dla dzieci w czasie darmowych korepetycji, które odbywają się od poniedziałku do piątku 15-17).
Z GÓRY DZIĘKUJEMY !!!
Z GÓRY DZIĘKUJEMY !!!
środa, 1 grudnia 2010
MIAŁA BYĆ DEBATA- JEST OŚWIADCZENIE...
Zaproszeni do debaty przedwyborczej dwaj kandydaci na burmistrza Cieszyna Włodzimierz Cybulski i Mieczysław Szczurek w przeddzień spotkania zrezygnowali z udziału w nim. Poniżej prezentujemy oświadczenie obu Panów.
Subskrybuj:
Posty (Atom)